به گزارش ریاح نیوز، بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر تحت تعقیب و مفسد رژیم صهیونیستی با انتشار کلیپی ویدئویی خطاب به مردم ایران با تاکید بر موضوع بحران آب و کمبود دسترسی به منابع آب آشامیدنی در برخی از کلانشهرهای ایران در هفته‌های اخیر، در حالی به عطش آزادی در ایران اشاره می‌کند که ملت ایران قرن‌هاست در دل کویر، هنر بقا و زندگی با کمترین منابع آبی را به فناوری، فرهنگ و زیست‌بوم خود تبدیل کرده‌اند؛ آن‌هم در حالی که رژیم او با بزرگ‌ترین بحران آبی قرن روبه‌رو است.
نتانیاهو در ادعایی عجیب وعده فرستادن متخصصان اسرائیلی برای نجات آب ایران را می‌دهد، در حالی که کشورش (بخوانید فلسطین اشغالی) همین حالا فرمان رسمی خشکسالی را صادر کرده، ده‌ها مورد درگیری نظامی به دلیل آب با کشورهای همسایه دارد و با موج‌های شدید گرما و قطع آب در نقاط مختلف حتی ارتش خود را هم به زانو درآورده است.پایگاه‌های نظامی از گرما تخلیه می‌شوند، زنان نظامی در جنوب از حال می‌روند و رودهای شمالی این رژیم خشک شده‌اند؛ این‌ها تنها بخشی از گزارش‌های رسمی رسانه‌های صهیونیستی همچون یدیعوت آحارونوت، هاآرتص و تایمز اسرائیل است.
آنچه از نگاه افکار عمومی پوشیده نمی‌ماند، تلاش ناکام نتانیاهو برای استفاده ابزاری از بحران آب به‌عنوان ابزاری برای ایجاد فتنه در ایران است؛ این‌که نخست‌وزیر یک رژیم اشغالگر و درگیر بحران‌های داخلی با سوءاستفاده از اظهارنظرهای ناپخته برخی مسئولان ایرانی درباره مشکلات زیرساختی، آن را دست‌مایه تحریک مردم ایران قرار دهد، نه تنها وقاحت رسانه‌ای را به اوج می‌رساند بلکه نشانه‌ای از استیصال عمیق در اتاق‌های فکر صهیونیستی است.
در حالی‌که زاینده‌رود به‌عنوان نماد تمدن آبی ایرانی طی قرون متمادی با هنر مدیریت منابع، بازچرخانی آب و حفظ فرهنگ مصرف، الهام‌بخش تمدن‌های خشک‌زی بوده است، رژیمی که اساساً در منطقه‌ای اشغالی پا گرفته است، هم‌اکنون در حال سرقت آب از نیل، اردن و لیتانی و رودخانه‌های دیگر است؛ راهبرد دزدی و دست‌اندازی به منابع آبی کشورهای همسایه نه راه‌حل بحران آن‌هاست بلکه نشانه‌ای از فروپاشی اخلاقی یک رژیم اشغالگر در حوزه محیط‌زیست و سیاست خارجی است.
گزارش‌های نهادهای بین‌المللی همچون World Population Review نیز مهر تأییدی بر فریبکاری نتانیاهو می‌زند؛ این منبع معتبر، اسرائیل را در رتبه نهم کشورهای دارای بیشترین تنش آبی قرار داده، در حالی که ایران در رتبه چهاردهم ایستاده است؛ به عبارت روشن‌تر حتی از نگاه آماری، ایران شرایط پایدارتری در حوزه منابع آبی نسبت به رژیم اشغالگر دارد؛ این در حالی است که ایران با تکیه بر فناوری بومی، سامانه‌های تصفیه و شیرین‌سازی پیشرفته و اصلاح الگوی کشت در بعضی مناطق در حال حرکت به سوی پایداری آبی است.
سیاست‌گذاران ایرانی امروز باید با نگاهی عمیق‌تر از این موقعیت بهره ببرند؛ شناخت ضعف واقعی اسرائیل در حوزه آب می‌تواند به ابزاری مؤثر در دیپلماسی منطقه‌ای و جنگ روایت‌ها بدل شود؛ اکنون زمان آن رسیده که با برجسته‌سازی توان داخلی در حوزه آب و رسوا کردن دروغ‌های سیستماتیک دشمن از بحران‌ها فرصت ساخته شود؛ نه‌فقط برای پاسخ به یک یاوه‌گویی، بلکه برای بازیابی اعتماد ملی و انسجام درونی.
با صراحت باید اذعان داشت که ایران نیازی به دلسوزی قاتلان مردمش ندارد؛ کشوری که قنات‌ها، یخچال‌های طبیعی، زاینده‌رود و میراب‌های تاریخی را در حافظه دارد، با اتکا به فرزندان خود، می‌تواند در برابر خشکسالی بایستد، اما آن‌کس که حتی از تأمین آب سربازانش ناتوان است، بهتر است پیش از عرضه نجات به فکر نجات خود از بحران مشروعیت، فساد و سقوط باشد.
پایان خبر/۱۱
