به گزارش ریاح نیوز، یک مسیر دوچرخه هوشمند باید دسترسی مردم را به مقصدهای مختلف در شهر آسان کند، ایمن و محافظتشده از هرگونه خطر باشد و بهصورت پیوسته اجرا شود و در طول مسیر هنگام رویارویی با خیابانها و پیادهروها تغییر مسیر نشود، همچنین تجربههای زیباییشناختی در طول مسیر برای دوچرخهسواران بسیار اهمیت دارد و نقش مهمی در افزایش تمایل آنها به استفاده از مسیر ایفا میکند؛ علاوه بر این موارد، یک مسیر دوچرخه هوشمند باید به اندازه کافی (حداقل ۲.۲ متر) وسیع باشد و امکان سبقت گرفتن و حمل بار را برای دوچرخهسواران فراهم کند.
راهبرد دوچرخهسواری هوشمند
راهبرد دوچرخهسواری هوشمند سندی است که مسیر آینده دوچرخهسواری را بهعنوان یک شیوه حملونقل در منطقه نشان میدهد و بدون پرداختن به جزئیات، ویژگیهای حملونقل فعال به وسیله دوچرخه را بیان میکند. در حال حاضر بسیاری از کشورها در حال ایجاد یک راهبرد هوشمند برای دوچرخهسواری هستند و با آموختن نکات از سایر شهرها، برنامه خود را از منظری متفاوت ارائه میدهند.
برای مثال، راهبرد دوچرخه کپنهاگ ۲۰۲۵-۲۰۱۱ شامل عناوین کاهش ترافیک جادهها، رنگآمیزی خطوط دوچرخهسواری، جداسازی این خطوط از مسیرهای پرترافیک و ترکیب با مسیرهای سبز بود. این راهبرد بهعنوان بخشی از حقوق شهروندان برای جابهجایی فعال در اسپانیا و بهطور کلی در اروپا شناخته میشود. تمرکز اصلی راهبرد دوچرخهسواری هوشمند کلمبیا بر ایمنی دوچرخهسواران است. در چین برنامهریزان سعی میکنند دوچرخهسواری را به روش پیشفرض حملونقل تبدیل کنند تا کیفیت زندگی مردم را بهبود بخشند و آلودگی را کاهش دهند.
راهبردهای موفق در تشویق مردم به دوچرخهسواری
هرچند آزادی دادن به افراد برای جابهجایی ایمن و بدون نیاز به خرید وسیله نقلیه گرانقیمت و پرداخت هزینه سوخت، با ایجاد یک زیرساخت هوشمند آغاز میشود، اما برای تداوم بخشیدن به این طرح نیاز است که مؤسسات دولتی از دوچرخهسواری حمایت کنند. برای مثال در هلند، توافقنامه دوچرخه مورد تأیید تمام طیف سیاسی موجود در کشور قرار گرفته است، احزاب چپ و راست از آن حمایت میکنند و حملونقل پاک موضوعی برای بحث یا تقابل میان آنها تلقی نمیشود. در سوئیس از طریق یک همهپرسی و ارائه ابزارهای دموکراتیک مستقیم به شهروندان، دوچرخهسواری به موضوعات قانون اساسی اضافه شده است. شهروندان نیویورک این امکان را دارند که تخلف رانندگانی که مسیرهای دوچرخه را مسدود میکنند، به پلیس گزارش دهند.
تغییر شیوه حملونقل به دوچرخهسواری
کشورهایی که در حال حاضر بهطور پیشفرض از دوچرخه برای تردد استفاده میکنند، در واقع از بحران نفت برای تغییر مدل حملونقل خود استفاده کردهاند. با توجه به قیمت بالای سوختهای فسیلی در مقایسه با برق، مردم خواستار یک توافق جهانی جدید برای استفاده از وسایل دو چرخ برای رسیدن به اهداف پایداری هستند.
شهر بوگوتای کلمبیا به دلیل طرح موسوم به سیکلوویای خود – تبدیل منظم جادهها به معابر دوچرخهسواری و روزهای بدون ماشین در صبحهای یکشنبه – مشهور است و دارای بالاترین نرخ سفرهای بین شهری با دوچرخه در میان شهرهای آمریکای لاتین است.
شهر تایپه نیز در آسیا به عنوان پادشاهی دوچرخه شناخته میشود زیرا نهتنها خانه سازندگان برتر دوچرخه همچون Giant و Merida است، بلکه به علت زیرساختهای دوچرخهسواری در تمام مناطق خود به عنوان شهر دوچرخهدوست شناخته میشود.
پایان خبر/۱۱