به گزارش ریاح نیوز، میثم ریاحی از فعالان اجتماعی در یادداشتی نوشت:
سال‌هاست مردم اصفهان از بی‌آبی، آلودگی هوا، فرونشست زمین، شلوغی و ترافیک زیاد رنج می‌برند و همواره از مدیران و مسئولان خواستار رسیدگی به این مشکلات و رفع آنها بوده و هستند تا جایی که خود مردم به فکر طرح و ایده برای از بین بردن این مشکلات افتاده‌اند.
اما کسی نه از طرح و ایده آنان استقبال می‌کند و نه پاسخی قانع کننده به آن ها می‌دهد. خلاصه، اصفهان مانده است و هزاران سؤالی که همیشه بی پاسخ مانده است.
اما و اگرها و مصلحت اندیشی‌ها هم که به نگرانی‌های مردم افزوده است و استرس بیشتری را بر آنان وارد کرده است. البته بیشتر دغدغه‌مندی مردم اصفهان حول محور آب به ویژه زاینده رود است و همیشه هم با وجود اما و اگرها، باز همین اما و اگرها را دنبال کرده اند! ولی به راستی چرا باید اینقدر اما و اگر وجود داشته باشد؟!
چرا تونل بهشت آباد زده نشد؟ چرا با وجود مصوبه‌‌ای که قرار بود تا آب زاینده رود تامین نشده است، باری روی آن نیندازند ولی آب از اصفهان تا یزد لوله کشی شد؟ چرا آب نباید از کارون به سمت زاینده رود بیاید؟ چرا با این همه هزینه می‌خواهند آب را از طریق لوله کشی، از دریای عمان به اصفهان بیاورند؟ چرا سالانه باید میلیاردها لیتر آب شیرین از طریق رود کارون به خلیج همیشه فارس ریخته و تبدیل به آب شور شود اما به اصفهان نیاید؟
چرا کسی از آمار واقعی صحبت نمی‌کند؟ چرا با وجود گذشت این همه سال از انقلاب و بودن مشکلی که همیشه بوده است، کسی نتوانسته این مشکل را حل کند؟ چرا هر چقدر جلوتر می‌رویم به جای اینکه وضعیت بهتر شود بدتر می‌شود؟ چرا مسئولان نظام نتوانسته اند مسئله‌ای به این مهمی را حل کنند؟
چرا فردی از مسئولین، خیلی صریح و شفاف در این مورد حرف نمی زند؟ و هزاران چراهای دیگر که در ذهن تک تک مردم اصفهان هست و کسی به آنها جواب نمی‌دهد.
فرونشست و آلودگی هوا هم که جای خود دارد، اگر بخواهیم در مورد سوالات و چراهایی هم که در این موارد وجود دارد بنویسیم، باید کلی چراهای بدون جواب هم برای این دو موضوع بنویسیم. به هر حال در اصفهان و برای اصفهانی‌ها سوالاتی وجود دارد که همیشه منتظر جواب هستند و جوابی هم داده نمی‌شود.
امیدواریم مسئولی پیدا شود که جواب همه این چراها را بدهد، ما هم حاضریم در رسانه‌ها، به چاپ برسانیم. به امید روزهای بهتر و شادتر برای مردم اصفهان.
پایان یادداشت/۱۱
