به گزارش ریاح نیوز به نقل فارس از رشت، معجزه، واژه زیبایی است که شنیدنش امید را در قلب انسان زنده می‌کند، ما معتقدیم که معجزه با توکل و توسل به دست می‌آید و راهش را به سمت زندگی ما کج می‌کند.
اما برخی از انسان‌ها نیز بوده‌اند که خود معجزه می‌کردند، انسان‌هایی که از ما فراتر زیسته و فراتر بندگی کرده‌اند، معجزاتی که از جانب خدا به بندگان هدیه شده و در قرآن کریم نیز برایمان بازگو شده‌اند همیشه در ذهن ماندگار هستند.
انبیای الهی معجزاتی داشته‌اند که در بین مردم زمانشان به نمایش می‌گذاشتند تا عظمت قدرت الهی را که به آنان عطاشده بود به مردم اثبات کرده و حقانیت رسالت خود را بروز دهند
عصای حضرت موسی علیه‌السلام با رواج سحر و جادو در عصر او تبدیل به اژدها می‌شد و دستش با خارج شدن از گریبان، مثل ماه می‌درخشید، حضرت عیسی علیه‌السلام نیز در دورانی که درمان بیماری‌های مختلف کار مرسوم و رایجی بود، مردگان را به اذن خدا زنده می‌کرد و کور مادرزاد را شفا می‌داد؛ پیامبر اسلام نیز در دوران رواج بازار فصاحت و بلاغت، قرآن را بر همگان عرضه کرد تا معجزه جاوید پیامبر خاتم باشد.
پس از مبعوث شدن آخرین نبی خدا در زمین، همه گمان می‌کردند که معجزات الهی و وحی خدا دیگر بر زمین نازل نمی‌شود و دیگر خبری از این اعجازها نخواهد بود، اما حسین‌ابن‌علی (ع) سومین امام شیعیان و اویی که پیامبر خاتم ایشان را کشتی نجات عالمین معرفی کردند، به جهانیان ثابت کرد که وجود مبارکش و نگاه او به هرکسی که اراده کند بازهم معجزه‌ای خواهد آفرید.
بیش از یک هزار و ۳۰۰ سال از قیام تاریخی حضرت سیدالشهدا می‌گذرد و مانند هر غمِ تلخِ از دست دادنی می‌بایست غم این مصیبت نیز رفته‌رفته سرد می‌شد و از یادها می‌رفت اما ازآنجاکه وجود مبارک حسین‌ابن‌علی (ع) خود اعجاز است، این قیام معجزه‌آسا که در ظاهر شکست این خاندان بود در تاریخ و اعصار ماندگار ماند و موجب احیای اسلام عزیزمان شد.
از عصر سال ۶۱ هجری تاکنون غم این مصیبت عظما در قلب محبین اهل‌بیت (ع) و نه‌تنها شیعیان که بر قلب تمامی انسان‌های آزاده دنیا سنگینی می‌کند و شرح این واقعه عظیم تاریخ و مصیبت دردناک را بر خود واجب می‌دانند و نوحه‌خوان عزای حسین‌ابن‌علی (ع) هستند.
اما به‌راستی این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست؟ امسال که در هیاهوی دستورات وزارت بهداشت و ستاد ملی کرونا درباره نحوه برگزاری مراسمات محرم به دنبال پیدا کردن سوژه‌های ناب خبری بودیم تا این حماسه را آن‌طور که بایسته و شایسته است به نمایش بگذاریم به یک معجزه برخوردیم، معجزه‌ای عجیب و غیرقابل‌باور، البته برای خودم‌که این معجزه‌ها برای اباعبدالله به‌اندازه تکان دادن بندانگشتی ساده است
امام، امسال یکی از نوادگانش را به سمتمان فرستاد تا نشانمان دهد که اگر او بخواهد نظر می‌کند و به قول خود آقا صالح: این توفیق امام است و به هر کس بخواهد عطا می‌کند و اگر قدردان نباشیم و به خود مغرور شویم این توفیق از ما سلب می‌شود.
گفتم آقا صالح، راستش شاید کمی عجیب به نظر برسد اما آنقدر واقعی و حیرت‌انگیز است که فقط باید گفت: شکر خدا که حسین (ع) امام ماست …
در همین حوالی خودمان در شهرستان لنگرود، یکی از شهرستان‌های شرق گیلان پسر جوانی به نام سید صالح مهری پور زندگی می‌کند، سیدی که به‌حق نگاهِ مولا بر خودش و زندگی‌اش سایه افکنده و توفیقی شگرف ارزانی‌اش داشته است.
برای مصاحبه با او تماس گرفتم، گاهی بین حرف تصور می‌کردم گوشی تلفن را قطع کرده اما متوجه شدم آنقدر لکنت زبانش شدید است که ادای کلمات برایش سخت و سنگین است، همین شد که از او خواستم به صورت حضوری با هم صحبت کنیم و بتوانم از این معجزه خداوندی که از جانب سیدالشهدا به او عطا شده فیلم و تصویر هم داشته باشم.
آقا سید صالح ۲۴ ساله قصه ما از کودکی با اختلالات گفتاری یا همان لکنت زبان شدید دست‌وپنجه نرم می‌کند، سال‌های سختی را پشت سر گذاشت اما از همان دوران کودکی علاقه زیادی به نوحه‌خوانی در دستگاه اباعبدالله داشت اما آن‌طور که خودش تعریف می‌کند به خاطر این مشکل گفتاری به او اجازه مداحی نمی‌دادند.
سید جوانِ لنگرودی اما بر نوحه‌خوانی و مداحی برای امام حسین (ع) مصمم بود و گاه‌گاهی در خانه تمرین مداحی می‌کرد تا اینکه متوجه شد در هنگام روضه‌خوانی لکنت به سراغش نمی‌آید و این اتفاق بسیار او را متعجب کرد!
معجزه! همانی که فکر می‌کردیم بعد از انبیای الهی دیگر مانندش را نخواهیم دید این بار در زمان معاصر خودمان برای سید صالح اتفاق افتاد، البته این بار معجزه حسین (ع) بود.
بعد از گذشت سال‌ها از نخستین باری که سید صالح متوجه این معجزه شد چند سالی است که مداح ثابت هیئت منتظران موعود شهرستان لنگرود است و جلسات هفتگی مداحی‌اش مانند سایر مداحان برپا است اما کمتر کسی او را می‌شناسد و از این معجزه حسینی آگاهی دارد.
یکی از دغدغه‌های جامعه مداحان همان‌طور که این مداح جوان و نظرکرده معتقد است، شهرت‌طلبی است، می‌گوید متأسفانه برخی مداحان دستگاه امام حسین (ع) را بهانه‌ای می‌کنند برای رسیدن به‌جایگاه و دیده شدن اما غافل از اینکه: تعز من تشاء و تزل من تشاء، خدا و مولا به هرکسی که بخواهند عزت می‌دهند و هرکس را که بخواهند خار می‌کنند.
البته هیچ‌کدام از این اتفاقات تاکنون منجر به غرور و تکبری در آقا صالح نشده و او این اتفاق میمون و مبارک را توفیق و لطفی از جانب سید شهیدان می‌داند که باید هرروز برایش سجده شکر به‌جا آورد و با نوکری در روضه اباعبدالله قدردان این معجزه حسینی شد.
راستش برای ما عجیب بود و هنوز غیرقابل‌باور، صبح روزی که قرار بود آقا صالح را ببینیم روضه حضرت رقیه (س) گوش می‌دادیم، سید جوان این داستانِ حسینی هنوز در تکلم مشکلات فراوانی دارد و برای اینکه این معجزه را راحت‌تر باور کنیم خواستیم چندکلمه‌ای روضه مهمانمان کند که در کمال تعجب او هم روضه بی‌بی رقیه (س) را انتخاب کرد و وقتی زبان برای روضه باز کرد دیگر اثری از لکنت زبان نبود … الله‌اکبر …
امام صادق (ع) می‌فرمایند: «پس از شهادت جدم حسین (ع)، آسمان ۴۰ روز بر این مصیبت خون گریست و زمین ۴۰ روزبه سیاهی گریست، خورشید تا چهل روزبه گرفتگی سرخ گریست و کوه‌ها از هم پاشید و دریاها متلاطم شد» و این است اعجازِ امامی که هنوز در دهه محرم آسمان هر ساله برایش سیل اشک جاری می‌کند.
گزارش: فاطمه احمدی
انتهای پیام
