به گزارش ریاح نیوز، پیام های بهداشتی در زمینه بیماری های مشترک بین انسان و حیوان های خانگی(سگ و گربه) و نیز نگاهی به فتوای مراجع و قوانین کشور در زمینه نگه داری حیوانات به شرح ذیل می باشد:
– بیماریهای متعددی از سگ و گربه به انسان منتقل می شود که مهمترین آنها بیماری های ویروسی نظیر هاری، بیماریهای انگلی نظیر کالاآزار، توکسوپلاسموز ، کیست هیداتید ، کریپتوسپوریدیوز، ژیاردیازیس، بیماریهای باکتریایی نظیر کمپیلوباکتر ، لپتوسپیروز ، سالمونلا و عفونت های قارچی نظیر قارچ پوستی می باشند.
– بیماری هاری بیماری خطرناكی است كه به دنبال حیوان گزیدگی و تماس با بزاق آلوده حیوان منتقل می شود.
– در صورت ابتلاء به هاری مرگ بیمار حتمی است.
– از نزدیك شدن به سگها بپرهیزید زیرا بیشترین موارد حیوان گزیدگی و هاری توسط سگ صورت می گیرد.
– از تحریك سگها و گربه ها بپرهیزید، زیرا شایعترین موارد حیوان گزیدگی توسط آنها ایجاد شده است.
– با دفع صحیح و به موقع زباله و جلوگیری از انباشته شدن آن، از شیوع برخی از بیماری های قابل انتقال بین انسان و حیوان پیشگیری كنیم.
– از عوارض نگهداری حیوان خانگی: انتقال بیماری های واگیر به انسان، ایجاد وابستگی شدید به حیوان خانگی، ایجاد ترس در مردم عادی هنگام تردد این حیوانات، ایجاد اضطراب جدایی در صورت ترک رابطه با حیوان خانگی.
فتوای مراجع معظم تقلید در خصوص نگهداری سگ و گربه:
در فتوای حضرت آیت الله خامنه ای در پاسخ به استفتاء درباره نگهداری سگ و گربه آمده است: “نگهداری سگ غیر از سگ گله و شکاری و نگهبان، مذموم است و اگر این کار تشبه به غیرمسلمانان باشد و باعث ترویج فرهنگ آنان گردد و یا باعث آزار و اذیّت همسایگان گردد، حرام است. نگهداری گربه نیز در صورتی که ترویج فرهنگ غرب نشود فی نفسه مانعی ندارد و مو و دهان و زبان گربه نجس نیست ولی اگر موی گربه همراه با بدن و یا لباس نمازگزار باشد، مبطل نماز است ولی فضله و بول حیوانات حرام گوشت – از جمله گربه – نجس می باشد.”
نگاهی به قوانین کشور در زمینه ی نگهداری از حیوانات (سگ و گربه):
ماده ی ۶۸۸ قانون مجازات اسلامی: هر اقدامی که تهدید علیه بهداشت عمومی شناخته شود ممنوع میباشد و مرتکبین چنانچه طبق قوانین خاص مشمول مجاز شدیدتری نباشند به حبس تا یک سال محکوم خواهند شد.
با توجه به اینگه نگهداری از حیوانات توسط اشخاص می تواند باعث انتشار و انتقال بیماریها از طرق مختلف به انسان گردد و در نتیجه تهدید علیه بهداشت عمومی می باشد افراد می توانند طبق این قانون از افراد نگه دارنده حیوان شکایت نمایند.
مواد ۵۲۲ و ۵۲۳ قانون مجازات اسلامی : صاحب هر حیوانی اگر از احتمال حمله آن آگاه باشد ولی قصور کند و از حیوان مراقبت نکند و آن جانور به کسی صدمه وارد کند، او ضامن است و ملزم به جبران خسارت به دلیل تقصیر در نگه داری می باشد، حتی وقتیکه صاحب حیوان، آن را به کسی سپرده باشد که توان مراقبت از حیوان را نداشته باشد و همین باعث آسیب دیدن کسی گردد.
اصل ۴۰ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران: هیچ کس نمی تواند اعمال حق خویش را به وسیله ضرر به غیر یا تجاوز به منافع عمومی قرار دهد.
که در این زمینه مصداق ضرر می تواند ایجاد و شیوع بیماریهایی نظیر هاری، کیست هیداتید، کالاآزار، لاروهای احشایی، آسم ، بروسلوزو یا ایجاد بیماریهای روحی روانی شدید در اثر پارس و یا حمله سگ گردد.
پایان خبر/